ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ – ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου στο σύγχρονο δυτικό κόσμο.

Η αιτία του εμφράγματος είναι η σοβαρού βαθμού στένωση ή απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας. Οι στεφανιαίες αρτηρίες είναι οι υπεύθυνες αρτηρίες για την αιμάτωση της καρδιάς. Υπάρχει η αριστερή στεφανιαία αρτηρία,η οποία διακρίνεται σε στέλεχος, πρόσθιο κατιόντα κλάδο και περισπώμενη αρτηρία και η δεξιά στεφανιαία αρτηρία.

Η καρδιά είναι μια αντλία με ρόλο να κυκλοφορεί το αίμα στο σώμα και να μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους ιστούς.

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου μπορεί να οδηγήσει σε οδηγεί σε ελάττωση της δύναμης της καρδιάς, την εμφάνιση δηλαδή καρδιακής ανεπάρκειας ή ακόμη και σε αιφνίδιο θάνατο.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΗΘΑΓΧΗ ΚΑΙ ΤΙ ΤΟ ΕΜΦΡΑΓΜΑ

Η στένωση των στεφανιαίων αρτηριών προκαλείται από τη ρήξη της αθηρωματικής πλάκας και τη δημιουργία θρόμβου στον αυλό του αγγείου.

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της στένωσης του στεφανιαίου αγγείου και το βαθμό στον οποίο επηρεάζεται η αιμάτωση της καρδιάς μπορεί να εμφανίζεται στηθάγχη ή έμφραγμα.

Στην περίπτωση της στηθάγχης υπάρχει μερική απόφραξη, ενώ στην περίπτωση του εμφράγματος συμβαίνει πλήρης απόφραξη του στεφανιαίου αγγείου, η οποία οδηγεί στη νέκρωσή του αντίστοιχου τμήματος του μυοκαρδίου και αντικατάστασή του από ουλώδη ιστό.

Ο πόνος στην περίπτωση της στηθάγχης διαρκεί συνήθως λίγα λεπτά και περνάει με την ξεκούραση και τη λήψη φαρμάκων (π.χ. υπογλώσσια νιτρώδη), ενώ στην περίπτωση του εμφράγματος διαρκεί πολύ περισσότερο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Τα συμπτώματα του εμφράγματος και η έντασή τους δεν είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών, όπως π.χ. οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, οι οποίοι ενδέχεται να νοιώσουν πολύ ήπιες ή και καθόλου ακόμη ενοχλήσεις σε ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Τα κυριότερα συμπτώματα του εμφράγματος είναι:

• Πόνος στο στήθος ή στο πάνω μέρος της κοιλιάς (επιγάστριο), ο οποίος μπορεί να επεκτείνεται και στην πλάτη, το αριστερό χέρι, τον λαιμό ή την κάτω γνάθο
• Ο πόνος περιγράφεται συνήθως ως «πλάκωμα» και δεν έχει συγκεκριμένη εντόπιση. Ο ασθενής δεν δείχνει συνήθως με ένα δάκτυλο το σημείο του πόνου αλλά με ολόκληρη την παλάμη.
• Δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια)
• Εφίδρωση
• Τάση προς έμετο
• Ζάλη ή ακόμη και λιποθυμικό επεισόδιο
• Αδυναμία, εύκολη κόπωση.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Όπως είπαμε προηγουμένως, μέσα σε λίγα λεπτά από την πλήρη απόφραξη ενός αγγείου της καρδιάς αρχίζει η νέκρωση του αντίστοιχου τμήματος του μυοκαρδίου. Η έγκαιρη διάγνωση του εμφράγματος συνεπώς είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τη σωστή αντιμετώπισή του.

Η σωστή διάγνωση του εμφράγματος ξεκινάει από την κλινική εικόνα του ασθενούς και από την λήψη αναλυτικού ιστορικού. Στη συνέχεια γίνεται ηλεκτροκαρδιογράφημα, κλινική εξέταση και υπερηχοκαρδιογράφημα. Ταυτόχρονα γίνεται η αιματολογική εξέταση της τροπονίνης. H τροπονίνη είναι μια ειδική ουσία, η οποία ανιχνεύεται στο αίμα στις περιπτώσεις βλάβης των κυττάρων της καρδιάς.

Εάν από τον παραπάνω έλεγχο υπάρχει η βεβαιότητα ή η σοβαρή υποψία για έμφραγμα μυοκαρδίου προχωρούμε άμεσα σε στεφανιογραφία. Η στεφανιογραφία είναι μία ειδική εξέταση κατά την οποία με την βοήθεια ακτίνων Χ και ενός σκιαγραφικού μέσου γίνεται σκιαγράφηση των αγγείων της καρδιάς και μπορούμε να δούμε ακριβώς ποιο αγγείο και σε ποιο ακριβώς σημείο έχει αποφραχθεί.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Η θεραπεία του εμφράγματος έχει ως στόχο την διόρθωση της απόφραξης του στεφανιαίου αγγείου και την αποκατάσταση της αιμάτωσης της καρδιάς. Στη σύγχρονη εποχή η θεραπεία είναι κατά κύριο λόγο επεμβατική, λόγω των μεγαλύτερων ποσοστών επιτυχίας, σε σχέση με τη φαρμακευτική μόνο αγωγή.

Όταν στη στεφανιογραφία εντοπίζεται πλήρης ή πολύ σοβαρή απόφραξη στα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς, προχωρούμε σε αγγειοπλαστική της βλάβης και τοποθέτηση stent. Με την τεχνική αυτή πετυχαίνουμε άμεση διάνοιξη του αγγείου και αποκατάσταση της αιματικής ροής. Παράλληλα, χορηγούνται στο ασθενή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα, τα οποία έχουν ως στόχο τη διακοπή της πήξης του αίματος.

Η σωστή λήψη της φαρμακευτικής αγωγής και η τακτική καρδιολογική παρακολούθηση είναι πολύ μεγάλης σημασίας για την διατήρηση της καλής υγείας του ασθενούς και την πρόληψη των επαναστενώσεων των στεφανιαίων αγγείων.